Winst, dat wel……
We hollen door het seizoen heen, het ijshockeyseizoen bedoel ik. Het is alweer zaterdag 10 februari 2018 als GIJS Groningen 1, eerste in de reguliere competitie, het in de play offs/kwart finales op moet nemen tegen nummer 8, te weten Amstel Tijgers Amsterdam Toekomstteam. Ik keek wat raar naar nummer 1 tegen 8, maar er werd mij verzekerd dat het wel meer voorkomt. Nou ja, toe dan maar, wie ben ik tenslotte. En waar het mij om gaat is eenvoudig weg een leuke ijshockeywedstrijd. En dus repte ik mij weer richting Kardinge, tijdig want ik verwachtte een boel publiek en ik mag graag een zitplaatsje hebben. Niet zo zeer dat ik geen stabeentjes heb, maar het schrijft zo lastig. Pracht excuus hè!
Het weer werkte mee, in die zin dat er geen sneeuwvlokjes en aanverwante artikelen vielen, dus geen excuus voor de tegenpartij om niet op te dagen. Met andere woorden de codes waren niet gekleurd. Mijn wangen wel vanwege de hebberigheid op het gebied van punten binnen halen. Tja en dat heb ik dan in zo’n geval helemaal niet in de hand en da’s maar goed ook bij nader inzien.
Een flink volle tribune moest toch een leuke aanmoediging zijn voor onze jongens. Tom Korte was de bezetter van ‘ons’ doel.
Oei, daar gingen die Tijgers in de eerste periode gelijk op Tom af, maar Tom redde. De rollen raakten omgekeerd, maar ook daar werd het schot gehouden. Jammer vond ik. Wel moest ik constateren dat de Tijgers goed wakker waren. Ik trouwens ook, maar daar heeft niemand wat aan. Enfin wat heen en weer en een leuke kans, maar er werd niet hoog genoeg gewipt. Oh hemeltje toen door het oog van de naald, straf voor een Tijger bood kansen, maar PP wat doe je er mee. Nou niks maar weer. Wij achtten het af en toe een geknoei van heb ik jou daar. Weer een pracht kans, mis. En toen, en toen, jawel daar kwam dat lang verwachte schot en Kevin Kuiper maakte de1-0, geassisteerd door David Bartos en Danny Kerstholt. Daan van Fessem liet zien dat hij het ook kon, 2-0, met hulp van Dylan Foks. En behalve dat de scheids even kukelde en Tom nog wat redde was dat het voor deze periode.
Zo heren, lispelde ik bij aanvang van de tweede periode, en nou flink er tegen aan. Een mooie opdracht toch? Maar weer wonnen de Tijgers de face off en kon Tom redden. Schoten op het goede doel werden ook gered. Tot Tom verschalkt werd en de Tijgers er 2-1 van maakten. Er volgden kansen om te zoenen, maar de Gijsies zoenden niet, maar mis, mis, mis enzovoorts. Wat gerommel, bah… en of Patrick Kiezebrink het had begrepen, hij scoorde 3-1, samen met Romeo Stroosma en Fenno Mulder. Het ging verder met reddingen, een domme straf voor GIJS, kleurenblindheid, kansen. Hihi, de scheids omver en joepie 4-1door Danny Kerstholt, assist Kevin Kuiper. Wat rollebollen, het ging net goed en toen 5-1, door Romeo Stroosma, hulpjes waren Patrick Kiezebrink en Tim Bartels. De puck ging nog hemelen, een schot goede doel namelijk te hoog gewipt. Nog een kans en we mochten weer bijkomen in de pauze.
Weer gingen in de derde periode de Tijgers er met de face off vandoor. En van de ene naar de andere kant was ook weer aan de orde. Tenslotte een moeizame 6-1 door Danny Kerstholt, assist Rodney Kuiper en Joop Uchtman. Tom was ook niet werkeloos. Even later 7-1, Dylan Foks was de maker, geholpen door David Bartos. Straf voor een Tijger en het bekende PP wat doe je er mee. Precies, niets. Sterker nog toen de Tijgers op volle sterkte waren, maakten zij 7-2, een lullig doelpunt zoals ik door omstanders hoorde verklaren. Ik vind alle tegendoelpunten trouwens lullig. Nog erger het werd 7-3. Maar dat liet Fenno Mulder niet op zich zitten, 8-3, assist Patrick Kiezebrink en Romeo Stroosma. Nog een schot, maar dat werd gehouden. Kennelijk was de frustratie te hevig om ontlading te voorkomen, algehele vechtpartij met nog slechts anderhalve minuut te gaan. Straffen vlogen om de wederzijdse oren, hevig overleg en nog eens hevig overleg en de straffen werden nog forser en de strafbanken voller, nou ja er mochten ook een paar douchen dat scheelde. Vier Gijsies tegen drie Tijgers, schot op Tom mis en het zat er op.
Tja, ik heb er een lang verhaal van gemaakt, maar het was ook een lange zit. Zeker geen mooie wedstrijd naar mijn smaak, maar ik troostte mij maar met de winst, want die was binnen.
