Flierefluiter deel 2
Pffffft, was me dat even een spanning. En niet alleen bij de finale wedstrijd van GIJS Groningen tegen Eindhoven Kemphanen thuis in Kardinge op zaterdag 16 maart 2019. Nee, al een hele tijd ervoor was ondergetekende zo gespannen als een weet ik veel. Maar wat wil je, op de eerste plaats geëindigd met op je hielen (nou niet de mijne hoor) die Kemphanen en dan moet je de finale wedstrijden nog spelen tegen elkaar. Brrrrrrr, maar we hadden goede hoop. Mooi dat de eerste wedstrijd thuis was, dan konden vele supporters onze jongens komen aanmoedigen. Want reken maar dat de tribune tjokvol was. Het was dus zaak er vroeg bij te zijn, anders kon je niet meer zitten en dat is voor een huisvrouwtje een probleem vooral als ze wil schrijven. Maar het kwam goed. Een onderonsje had mij verzekerd van een stoeltje te reserveren, tenzij ik eerder aanwezig zou zijn, dan was het mijn taak op twee stoelen te gaan zitten. De sfeer was er al goed in voor het duel begon. Het grote gebeuren om de finale winst stond dus voor de deur. Met één wedstrijd ben je er natuurlijk niet vanaf, maar je moet ergens beginnen immers. En maar duimen voor leuke doelpunten aan de goede kant uiteraard. We zullen zien of het geholpen heeft……
Uiteraard werd de voorstelling feestelijk ingewijd met vrolijke schaatsertjes en vlaggen. Een welkoms woordje en een mededeling. De heer Zigterman, linesman, zou hiermee zijn laatste wedstrijd begeleiden en een blommetje was zijn deel. En bedankt heer Zigterman.
Tom Korte was weer onze doelverdediger en voor zover wij inschatten, zou hij geen duimen kunnen draaien. Oei en dat hebben we geweten……… nog een handicap, de sheet staat nog niet op de site en het is nota bene al tien uur in de morgen. Dus foutjes moeten mij maar vergeven worden.
Haha, de eerste periode begon met een puck het publiek in. Maar dat was niet het ergste! Na 53 seconden scoorden de Kemphanen, 0-1. Pfftt, zijn ze van de pot gerukt vroeg ik me af. Omgekeerd een kans, mis. En Tom kon weer redden, wel drie keer. Een schot op het goede doel werd gehouden. Meer kansen en reddingen. Toch werd het 0-2, gevolgd door meer enge momenten. Een kans… oei en toen 0-3 voor de tegenpartij. Een fikse straf voor GIJS, 5 minuten + 20 maar liefst dan moet je wel heel stout zijn geweest en wij zagen het niet. De Kemphanen maken er PP0-4 van. Tom redde. En weer een straf erbij. Tja 0-5. Tom redde weer. Een Kemphaan straf en pauze om bij te komen.
De tweede periode begon goed, een schot op het goed doel, gehouden, flauw hè! Kansen, Kemphanen compleet, Tom redde, schot goede doel mis, weer reddingen van Tom. Niets kon de 0-6 tegen houden. En Tom maar door met redden, wat kansen, straf GIJS en nog een erbij en toen durfden die Kemphanen wel 0-7 te scoren. En de scheids maar fluiten. En Tom maar redden. Met PP werd niets gedaan door de Gijsies. Dus alles ging compleet de tweede pauze in.
Zo… de derde periode begon goed, een paar schoten op het goede doel. Flauw dat ze gehouden werden. Tom weer aan de slag, doch hij kon niet voorkomen dat het 0-8 werd. En zo ging het een tijdje door met kansen, enge momenten, reddingen, door het oog van de naald. Er werd een GIJS speler lelijk aangereden en warempel daarmee oogstten de Kemphanen een straf. Wat gedoe en straf voor beiden. En de fluitist, hij floot maar door. Al met al kon 0-9 ook al niet vermeden worden. De wedstrijd eindigde waardig met een kans voor GIJS en een redding van Tom.
Unaniem waren wij niet blij met deze uitslag natuurlijk, maar vooral de fluiterij was niet om over naar huis te schrijven. De fluitende scheids hadden wij reeds eerder getroffen en ook toen verdachten wij hem ook van enige partijdigheid. Dus opnieuw een thuisfluiter kunnen we niet zeggen, want GIJS was thuis. Dus we houden het maar op flierefluiter deel 2.
