Ik sta er op!

Geen haar op mijn hoofd, en het zijn er nog best veel, piekert er over om thuis te blijven als er in Kardinge nog een wedstrijd van een onzer teams plaats vindt. Uiteraard tenzij zeer belangrijke zaken mij ervan weerhouden. Dus wat deed ik? Snellen naar genoemd theater. Nou ja mijn auto snelde uiteraard, dat is sneller dan met de benenwagen. Bovendien stel dat het regent, dan wordt ik drijfnat al bij aankomst. En dan de spanning nog, nee daar kan ik niet aan beginnen. Dus een parkeerplekje gezocht en op de tribune een stoeltje. Het was geen forse bezetting, maar enkele bekenden  waren net zo trouw als ondergetekende. Mijn buuv en ik zitten volkomen op één lijn ten aanzien van de toejuichingen dan wel teleurstellingen, de intonatie verschilt in beide gevallen. Oeiiiiiiiiii of oeiiiiiiiiiiii dus.

Oh voor ik het vergeet, het was zondag 18 november 2018 en ‘onze’ Black Spirits speelden tegen Leiden Gladiators. Beide namen boezemen ontzag in, wees eerlijk. Zwarte bommenwerpers immers voor Groningen. Nou ja en gladiatoren zijn ook niet voor de poes. Wel laten we maar beginnen

Het doel der Spirits werd verdedigd door Theo Mertens.

Je gelooft je oren niet als na 36 seconden in de eerste periode de fluit al gaat en dan nog in het nadeel der thuisploeg, straf dus. Gelukkig wist Theo de aanval der Gladiatoren te verhinderden en niet één keer maar nog meer. Schadevrij compleet. Maar onze fluitist floot opnieuw teneinde weer een Spirit te straffen. Ook dat liep goed af, want Theo redde opnieuw.  Jasses, echt waar het werd toch 0-1. Mooie kans liep mis, was ie er nou in of niet. Nee dus volgens scheids. Onze keeper deelde een dreun uit, ik had het niet gezien maar dat zegt minder dan iets. Wel straf natuurlijk  voor de Spirits en een tijdje later nog een straf. En Theo maar redden. Mooie kans liep mis. Twee gingen gezellig samen het ijs dweilen. Nog een straf voor de Spirits, een redding van Theo en het was kleine pauze.

Dus drie minuten later kon het feest doorgaan. Het feest werd aanvankelijk van het zelfde laken een pak, maar dat duurde slechts 45 seconden en toen mikte Harry Janssen de puck in het goede doel, geassisteerd door Vincent Pieter en Gerben Reiding, dus 1-1. Oei wel een keer door het oog van de naald en nog een paar reddingen van Theo. Nota bene een straf van vier minuten voor een Spirit. Theo redde, maar ook de Gladiatoren goalie wist van wanten. De puck schoot prachtig de bank in via de boarding, bandstoten noemde buuv dat. Grote pauze.

Enfin het kon nog alle kanten op. Kansen voor de Spirits leverden aanvankelijk niets op. De scheids gleed fraai over het ijs, niet een keer, nee tweemaal en wij lachen natuurlijk. Ha, Marcel Altepost scoorde 2-1, assist Joel Altepost, een soort familie doelpunt dus, oh ja en Corrie Muus assisteerde ook. Een straf voor Groningen richtte geen schade aan. Weer gezellig samen plat op het ijs, een redding van Theo, bijna goed, nog meer kansen. Opnieuw een glijpartij, waarop buuv snedig opmerkte ‘blij dat ik glij’. Haha, Marcel Altepost maakte opnieuw een doelpunt, samen met Gerard Muus, 3-1. De Spirits waren de tel kwijt, dus straf. En daarna een forse straf, ga maar douchen. Nog slechts drie Spirits op het ijs en dat inspireerde de Gladiators tot 3-2. Een straf voor Leiden hielp niet, zij haalden hun keeper van het ijs en dat hielp wel. De eindstand werd 3-3.

Tja helaas, natuurlijk kon het erger, maar ik ben dol op winst voor onze club. Volgende keer beter heren, ik sta er op!