Wat een dag……

Zeg dat wel! Het was zondag 18 december 2016 en de meute, sorry het team GIJS Groningen 1 met ‘aanhang’ reisde naar Geleen. Daar wachtten de Laco Eaters Limburg op hen, het spel zou om 19.00 uur beginnen. Dus in de bus, haha. Half een vertrekken, hihi. Alles wat er kwam was geen bus. Na enig telefonisch overleg bleek misverstand in het spel en om kwart over één vertrok er dan eindelijk die bus. Ondergetekende bijna wortel geschoten, omdat ik ook altijd aan de vroege kant aanwezig ben. Eigen schuld, dikke bult.

In de bus gezeten hoorde ik dat we een extra feestje hadden, Teddy Bear Toss in het Geleense.

Enfin, alvorens de wedstrijd begon een spectaculair entree zoals mijn buuv opmerkte. Een soort poort met een gevaarlijk beest erop. Ik werd al bang………. Flikkerlicht erin. Keiharde muziek, Kardinge is er niets bij. Een vlaggenbeest en twee kleine ukkies betraden het ijs, toen de Eaters stuk voor stuk en het spel kon beginnen, oh ja de Gijsies kwamen natuurlijk ook, anders is er niets aan hè.

Tom Korte stond in het Groningse doel, met als prachtig doel zo min mogelijk in het doel te krijgen.

De eerste periode en ongeveer gelijk een schot op het goede doel, mis en retour. Tom redde een paar maal verdienstelijk. Goed twee minuten gaande en ik geloofde mijn ogen niet, jawel echt waar, 0-1 voor GIJS. Een schot van Marek Holy, assist Wesley Zoutman en Tim Bartels. Tom werd flink belaagd, maar de Eaters kregen geen voet aan de grond oftewel geen puck in het doel. Ze kregen wel een straf om de oren en daar maakte Rodney Kuiper dankbaar gebruik van PP 0-2, samen met Zahir Hup en Gill Göbel. Het ging maar weer heen en weer. Wat onenigheid liep niet met een sisser af, beide kanten straf. Geleen maakte er 1-2 van. En toen vlogen de knuffels door de lucht. Er kwam geen eind aan zoveel in alle maten en soorten. Tenslotte moest die handel ook weer van het ijs, alzo kwamen lieden met sneeuwschuivertjes om het enigszins op hopen te pleuren. Dan ben je er nog niet, het moet van het ijs af. Vier bestelbusjes reden het ijs op en het grote rapen (handwerk) begon. Ondertussen werd e.e.a. begeleid door een harde stem, zo hard dat wij het niet verstonden. Gek hè dat kan ook. Toen moest de dweiler weer ijs dweilen. Om tien voor acht kon de wedstrijd vervolgd worden, er waren nog maar een dikke negen minuten van de eerste periode voorbij voor de knuffelpartij begon. Dus opschieten maar. Geen gezeur vond Jari Hiemstra en zette 1-3 op het bord, geassisteerd door Tim Bartels en Marek Holy. Dat kon Danny Kerstholt ook, 1-4, assist Gill Göbel en Zahir Hup. Zahir deed in zijn eentje nog een duit in het zakje, 1-5. Even later pauze.

Wat een feest zover vóór staan. Ho maar, vond Geleen, 2-5, 3-5, 4-5 in vier minuten. Alles behalve doelpunten voor GIJS, wel veel straffen voor hen. En dan te bedenken hoeveel pucks Tom heeft tegengehouden. Er kwam geen eind aan. Vechtpartij en natuurlijk straf, voor GIJS zelfs twee heren. Tom bleef redden en de pauze kwam eraan om bij te komen van de schrik.

Nu is de tweede periode vaak niet de sterkste van GIJS, dus in blijde verwachting namen wij voor de derde periode weer plaats op het hout. Ja, Geleen heeft ook houten banken. Gaat nota bene Geleen er gelijk met de puck vandoor, maar dat liep los. Sterker nog na 47 seconden scoorde Zahir Hup samen met Gill Göbel en Danny Kerstholt 4-6. Nog meer kansen, maar ook nog meer aanvallen op Tom en hij maar redden. Een Eater straf, maar PP daar doe je niet altijd wat mee. Het werd 5-6, jakkie……… en ook nog straf voor Groningen brrrrrrr…. Maar Tom en hij redde door. Soms een vangpuck en soms anderszins. Mooie kansen maar meer niet. Nog een paar straffen voor GIJS en ongeveer vier minuutjes voor het einde trok Geleen de stand gelijk, 6-6. Weer wat kansen, weer wat reddingen van Tom. En zo volgde de onvermijdelijke overtime.

Drie tegen drie en max. 5 minuten. Nou een Eater had er maar 3.31 minuten voor nodig en daar ging de winst aan de Groningse neuzen voorbij, 7-6.

Maar wel één puntje voor GIJS, beter wat dan niets. Dan te denken aan die beeldige voorsprong na de eerste periode. Waar was ie nou gebleven???

Zo werd het tijd voor richting het hoge noorden. Hemeltje en wat ligt dat noorden dan noordelijk. Nou ja, het zuiden ligt ook erg zuidelijk, laten we eerlijk zijn. Ongeveer vier uur later op Kardinge. In het eigen blik gekropen en naar huis gevlogen. Naar bed naar bed zei duimelot. Wat een dag………