Alle kruid al verschoten
Na een zware zaterdagavond trokken de spelers van GIJS Groningen 1 op zondag 9 oktober 2016 naar Amsterdam om de krachten te meten met IJ.V. Amstel Tijgers anno 1963. Zo dat was een mond vol en ze worden verder kortweg Tijgers genoemd.
Natuurlijk kwam het busje weer en dit keer met ‘onze’ Harm weer achter het stuur. Wat heren ophalen in Joure en op naar Mokum. Geen stop onderweg, want er werd verondersteld dat we aan de late kant waren. Wij waren zodoende aan de vroege kant. Nou ja beter dan helemaal geen kant. Onze hoffotograaf Stefan ging het feest vastleggen en hielp de tijd stuk te slaan.
Vergeleken met onze bezetting van de tribune in Kardinge de avond ervoor, was de belangstelling van Amsterdammers niet zo groot.
Even stilte voor de overleden Jeroen Oerlemans en het startsein werd gegeven.
Wat te verwachten? Geen idee, maar zet ‘m op witte muizen!
Tom Korte bevolkte het Groningse doel.
De eerste periode dan maar. De Tijgers gingen er gelijk met de puck vandoor en daar hou ik niet van. Het liep goed af heel even, want na 53 seconden werd het 1-0. Nu zegt men wel ‘een goed begin is het halve werk’, maar dat had ik liever aan de andere kant van toepassing gezien. Tom redde een aantal malen. Dik drie minuten en 2-0. Jongens toe nou. Helaas kon een Gijsie ook niet tellen en zo werd het straf voor too many players. Tja en daar maakte een Tijger dankbaar gebruik van, PP3-0. Tom ging door met redden, een enkele kans, gered door off side, effe heel effe de goede kant op, weer een redding of wat, schot op goede doel maar mispoes. En Tom besloot de periode met redden wat er te redden viel.
Dat redden zette hij voort in de tweede periode, maar kon niet voorkomen dat het na 25 seconden 4-0 werd, op 43 seconden 5-0 en driemaal is scheepsrecht 50 seconden later 6-0. Tom redde maar weer eens vele malen, maar kon ook 7-0 niet voorkomen en de periode was pas goed 5 minuten gaande. Het leek wel natte krantenwerk van de schaatsende heren. Straf voor een Tijger zette eindelijk zoden aan de dijk, PP7-1 door David Bartos geassisteerd door Wesley Zoutman. Zo jongens, is de kop eraf? En nu verder, had je gedacht.
Het leek wel of de Gijsies kleurenblind waren, want de Tijgers kregen steeds de puck binnen bereik. En Tom maar redden, de ene na de andere aanval. Soms de goede kant op, maar geen punt in het laatje. Een puck in het publiek hielp ook niet.
Een straf voor GIJS en de Tijgers konden het niet laten, PP8-1. Verder verliep de periode rustig.
Wordt wakker het zonnetje is al op, fluisterde ik de Gijsies toe voor de derde periode. Waarbij ik natuurlijk ernstig jokte, want die was allang onder, voor tweeërlei uitleg.
Tom mocht gelijk aan de slag. En hoe kregen ze het voor elkaar? Weer too many players voor GIJS, dus straf. Dus scoorde Amsterdam PP9-0. Dan denk je ‘erger kan het niet’, oh ja hoor! Precies 23 seconden later 10-0. Tom redde en toen niet, 11-0. Een Tijger naar de strafbank maakte niet uit, Tom moest verder redden. Even een leuke aanval van GIJS hielp niets. Omgekeerd 12-1, 24 seconden later 13-1. Tom weer aan de bak. Een relletje straf voor beide partijen. Beiden compleet. Even later weer een opstootje, een Tijger straf en nog een erbij. Goed zo dat moet toch helpen. Mooie kans deed zich voor, verder dan de lat kwam het niet. En dat was het dan.
Ontzet kaarten de paar Groningse supporters na. Onbegrijpelijk dat, na een zaterdagavond zo goed gespeeld te hebben tegen Heerenveen, nu de heren ingezakt waren. Algemeen kwamen we tot de conclusie dat verlies helemaal niet erg is, als de wedstrijd maar pittig is. Dat was in Zoetermeer, dat was thuis het geval en het publiek genoot. Let op Tijgers, de revanche komt er aan zaterdag de 15e oktober in ons aller Kardinge!!!
Helaas was voor bovenstaande wedstrijd alle kruid gisteren al verschoten.
